روضه‌ات را چه بخوانیم چه نه غم داریم            پشت هر واژه و هر قـافـیه مـاتم داریم

شاعر سوگ علی بن محمد چه کم است            مثل مـداح که در مجـلـس تو کـم داریم

همۀ شهر به داغ تو علم بر دوش است            شکر لله که هـنوز این همه پرچـم داریم

زخم شمشیر عمیق است نه آنقدر که ما            این همه زخم عـمیق از سـتم سـم داریم

آه شش گوشه نشین! مثل حسینی چقدر            بی جهت نیست که احساس محرم داریم

به اَبی اَنت و اُمی ... بخدا کـافی نیست            به موالاتکم ای عشق! که جان هم داریم

نفس جامعه‌ات بود که در مجلس اشک            دم بـه مـا داد غـمـت را و دمـادم داریم